Birinin Masum Varsayımları...

[Admin]

-Otobüslerdeki "Tehlike anında kolu el ele çeviriniz." (ki böyle bile yazmıyor) yazısını her gördüğümde otobüsteki herkesin el ele tutuşup, birinin lider olup kolu onun çevirmesi gerektiğini sanırdım...

-Bir de herhalde kapıya gelindiğinde mutlaka zile basılmasını gerektiğini sanıyordum ki,boyum yetişmediğinden duvara parmağımı basıp "Zil!" diye bağırırdım.

-Filmlerde Kızılderililere yerli dendiği için onları Türk sanırdım.

-Bir keresinde, 3-4 yaşlarındayken, mutfağa girmiştim ve ömrümde ilk defa kadayıfla karşılaşmıştım;annem kadayıf yapmıştı ve ben de kadayıfı babam zannettim çünkü babam kıllı bir insandı ve annemin babamı öldürdüğünü sonra da yemek yaptığını düşünmüştüm.Babamın piştikten sonra kıllarının o hale geldiğini zannedip babam eve gelene kadar mutfakta oturup ağlamıştım, annemin cok kızdığını hatırlıyorum...

-Annemi "Ziyaretçiler" dizisinden biri zannederdim.Uzaydan gelen bi visitors annemi öldürmüş ve yerine geçmiş diye suratından maskesini çıkarmaya çalışıp annemin suratını yolardım.

-Zeki Müren'i "Zekim Üren" sanırdım.Ne demekse....

-Pırasayı soğanın abisi sanırdım.

-Andımızın "Yurdumu,milletimi özümden çok sevmektir!" bölümünü üzümden çok sevmektir sanırdım, kafa patlatırdım işin mantığına...

-Anıtkabir'i bir başkan mezarları serisinin ilk üyesi sanır ve Kenan Evren'in "Anitka-2"ye gömüleceğine inanırdım,ayrıca bir "kültabisi"nin var olduğuna da inandım hep içten içe.

-Lar diye bir deniz var sanırdım.. "Korkma sönmez bu Tafak'larda yüzen al sancak"dan kaynaklı...Dolayısıyla bu mısraları böyle yorumlardım;Lar'da yüzen bir al sancağın,şafağın sönmesi konusunda endişe etmemesi gerekir.

-Televizyondaki sunucuların da bizi gördüğünü sanırdım, bunu anlamak ve açıklığa kavuşturmak için bir gün koltuğun arkasına saklandım, planım sunucuları punduna getirip beni aradığını ve kafasını oynattığını yakalamaktı ama nereye saklanırsam saklanayım, ne kadar gizlice kafamı dışarı çıkartıp televizyona bakarsam bakayım sunucu hep beni görüyor, gözümün içine bakıyordu. Sonra babama sordum, öğrendim.

-"İn cin top oynuyor." dediklerinde de, incin adında (Ayşe, Fatma gibi) bir kızın top oynadığını sanırdım. Bir türlü anlayamazdım."Eee(...),top oynuyor da n'oluyor?Ben de oynuyorum..."derdim kendi kendime.

-Taksim'deki kat otoparkını, 'Katoto' isimli bir Japon devlet büyüğü adına yapılmış "Katoto Parkı" sanırdım, hep oraya gidip oynamak isterdim.

-Bezirgan başı adlı oyunu hep vezirgen başı diye idrak ederdim. Son zamanlara kadar da öyle sanıyor idim..Ulan bi kere de sormamışım kendime şu zamana kadar "Nedir ki bu vezirgen başı, bir manası var mı acaba?" diye..

-Futbol maçlarında, hakem sarı veya kırmızı kart gösterdiğinde, birisinin futbolcuya kart gönderdiğini ve herkesin merak içinde hakemin etrafına toplaşıp, kartı okumasını beklediğini sanırdım...

--->Hepimizin küçükken bu tür düşünceleri yok muydu?Çocukluk işte...

[Jale-i Eşk]

Lar diye bir deniz var sanırdım..."Korkma sönmez bu Tafak'larda yüzen al sancak"dan kaynaklı...Dolayısıyla bu mısraları böyle yorumlardım;Lar'da yüzen bir al sancağın,şafağın sönmesi konusunda endişe etmemesi gerekir...

Güzelmiş sağol...